Ljóð

 Hárin grána á höfði mér

harðnar lífsins róður

ellin sækja að mér fer

andans fölnar gróður.

 

Sólin skín á sundin blá

svanir ljóða á tjörnum

yndi vekur óður sá

öllum jarðar börnum.

 

Ilm úr suðri blærinn ber

byggðir yfir Eyjafjarðar

vorið bjarta á vængjum fer

vekur líf úr skauti jarðar.

 

Höfundur er Jói afi minn. Ég sá þetta ljóð áðan í dóti og datt í hug að það mydi síður tínast í tölvunni minni. Kveð að sinni.

Athugasemdir

[mútta gamla (IP-tala skráð) 3.8.2008 kl. 21:13]

hæ Jói minn, gaman að þú skyldir setja þetta ljóð eftir afa þinn og nafna á síðuna.  Hlakka til að sjá ykkur á "Hittingshelgi" Gilsbakkaranna, verst að Jakob junior missir af henni, en það er kannske ennþá skemmtilegra í Danmörk hjá morfar og mormor.  Vel á minnst hvar á landinu eru þið stödd. Ég fæ annarslagið fréttir af ykkur í Reykjavík , í Vík, á leið á Hvammstanga, að vinna á tjaldstæði, og á leið í sumarbústað á suðurlandi.  Maður sem sagt veit aldrei hvar þið eruð niðurkomin!!!! En hvar sem þið eruð þá hafið það gott. Kveðja mútta gamla.